نیمه پنهان ماه۵ (شهید مهدی زین الدین)

 

 

نیمه پنهان ماه۵ (شهید مهدی زین الدین): صبر اگر کنی تلخی سختی می شود تماماً شیرینی

نیمه پنهان ماه۵ (شهید مهدی زین الدین)
نویسنده: بابک واعظی
انتشارات: روایت فتح

 

خلاصه:

زندگی پر از رنج است. پر از سختی های تمام نشدنی… می شود این رنج ها را بکشی و دائم از زمین و زمان شکایت کنی و زندگی را برای خودت و اطرافیانت تلخ کنی؛ و می شود هم با شیرینی صبر، از آن خاطره ای خوش به جا بگذاری و دیگران را به ستودن وادار کنی.
این کتاب، مختصری است از خاطرات دوسال زندگی مشترک با مهدی زین‌الدین، که همسرش برای ما واگویه می کند. و در نهایت خواننده را بابت شیرینی صبری که از رنج های این زندگی به جای مانده است، به ستایش وادار می کند.

بریده کتاب:

زندگی با مهدی برای من یک خواب بود؛ خوابی کوتاه و شیرین در بعد از ظهر بلند تابستان جنگ. دو سال و چند ماهی که می‌ توانم تعداد دفعه هایی را که با هم غذا خوردیم بشمرم. از خواب که پریدم او رفته بود. فقط خاطره هایش، آن چیزهایی که آدم ها بعداً یادش می ‌افتند و حسرتش را می خورند، باقی مانده بود‌. می گویند آدم ها خوابند، وقتی می ‌میرند بیدار می ‌شوند. شاید او بیدار شده و من هنوز خوابم. شاید هم همه این مدت خواب او را می ‌دیدم. خواب زندگی با یک فرشته.

بریده کتاب(۲):

یک بار از مدرسه که برگشتم خانه، دیدم لباس هایش را شسته، آویزان کرده و چون لباس دیگری نداشته، چادر مرا مثل لباس احرام، پیچیده دورش، نماز می ‌خواند. این ‌قدر خجالت کشیدم و خودم را سرزنش کردم که چرا خانه نبودم تا لباس‌ هایش را بشورم. نمازش که تمام شد، احساسم را فهمید. گفت:” مهم نیست. آدم باید همه جورش را تجربه کند.”