کلبه ی عمو تام
کتاب کلبه ی عمو تام: پیشینه ی عجیب یک کشور مدعی آزادی در برده داری
کتاب کلبه ی عمو تام
نویسنده: هریت بیچر استو
مترجم: محسن سلیمانی
انتشارات: نشر افق
معرفی کتاب کلبه ی عمو تام :
کلبه ی عموتام روایتگر زندگی دردناک بردگان در کشور آزاد! امریکاست. این رمان در زمان انتشارش در آمریکا انقلابی به وجود آورد و آبراهام لینکلن (رئیس جمهور وقت آمریکا) اظهار کرد: «یکی از دلایل جنگ داخلی آمریکا برای آزادی بردگان، انتشار رمان کلبه ی عموتام بود.»
نویسنده رمان، هریت بیچر استو، که در این زمان فقط متون مذهبی و آموزشی و درسی می نوشت، کم کم شروع کرد به نوشتن داستان واره برای نشریات، و بالاخره در سال ۱۸۵۱، فصل اول رمان کلبه ی عمو تام را ظاهراً با الهام از ماجرای برده ی سیاه پوست و مؤمنی نوشت که زیر شکنجه مرد، در حالی که برای شکنجه گرانش دعا می کرد.
بریده کتاب:
هی لی گفت: «این بچه مَچه ها در تجارت واقعاً مایه ی دردسرند.»
مارکس گفت: «اگر می توانستیم یک نژادی از این زن های سیاه را گیر بیاوریم که بچه هایشان برایشان مهم نباشند، مطمئنم که در تمدن جدید به اوج پیشرفت و ترقی می رسیدیم.»
هی لی گفت: «آدم گاهی فکر می کند مادرها دوست دارند از شر بچه هایشان راحت شوند اما می بینید که این طوری نیست. هرچه بچه ها بیشتر دردسر درست می کنند و بی ارزش تر هستند، مادرها سفت تر بهشان می چسبند.»
مارکس گفت: «آره، همین طور است. یک بار زنی را خریدم که یک بچه ی مریض احوال و مردنی داشت. من هم مفتی دادمش به یک نفر که فکر می کرد می تواند بزرگش کند. اما نمی دانید که مادره چه کار می کرد. طوری گریه می کرد که انگار همه ی دوستانش را از دست داده. هی این طرف و آن طرف می دوید و همه جا را دنبال بچه زیر و رو می کرد.»
نقد رمان کلبه ی عمو تام: زندگی با برده های سیاه پوست و افکار و عقایدشان
نقد رمان کلبه ی عمو تام ، نویسنده: هریت بیچراستو
تام پیرمرد سیاه چهره ای که به عنوان برده در خانواده ی امریکایی کنار همه ی بردگان سیاه پوست دیگر، از زن و مرد، کوچک و بزرگ، داستانش روایت می شود.
در حقیقت کلبه ی عمو تام، داستان تام نیست، داستان برده داری است. سیاستی که آمریکای شمالی و آمریکای جنوبی در برخورد با مردمان ربوده شده از آفریقا در پیش گرفته بودند.
قسمتی از مردم با آنها انسان وار برخورد می کردند و عده ای بدتر از حیوان. نویسنده تلاش کرده است با زندگی این سیاه پوست های اسیر شده، افکار و عقایدشان را به تصویر بکشد.
در این میان یک نکته جلوه زیادی دارد و آن نوع نگاهی است که سیاه و سفید از دین مسیحیت می گیرند. سیاهانی که از کودکی زیر دست اربابان آمریکاییشان مسیحی بار آمده اند، مقید و عاشق مسیحیت هستند، در حالی که سفید پوستان لاقیدند و دین مسیحیت حربه ای شده است برای برده داری.
چون طبق تعالیم مسیح مقابل ظلم کوتاه آمدن راهی برای رسیدن به بهشت است.
سیاهان تعلیم دیده اند که فقط خوب باشند حتی اگر به خاطر شکنجه ها تا دم مرگ هم کشیده شوند، تنها دعا کنند و ارباب را از جانب خدا صاحب اختیار بدانند و همین.
کلبه ی عمو تام جای بحث زیادی دارد و خواندنی است.
زنان سیاه پوستی که از مردانشان جدا و کودکانی که به ظلم و زور از آغوش مادر، کنده می شدند و برای فروش برده می شوند یا برده هایی که از شدت شلاق کشته می شوند
اما بالعکس در آمریکای شمالی برده ها مورد تکریمند اما تعلیم دیده اند که واقعا برده باشند.
در آخر بادی گفت اسلام برده داری را لغو کرده است چون خدا انسان ها را آزاد آفرید.
آزاد، نه برده!!!!!
