تب مژگان
نقد رمان تب مژگان: بیان مفاسد با وضوح بسیار که هیچ ضرورتی ندارد و فقط ذهن مخاطب را به تصویر سازی می‌اندازد…
نقد رمان تب مژگان ، نویسنده: محمد رضا حدادپور جهرمی
نویسنده!
تنها نویسنده‌ی آن چه شنیده است می‌باشد،
نه هنری در تغییر و تنظیم محتوا به خرج می‌دهد و نه دغدغه‌ای برای بیان درست و به جای حقایق دارد؛ گزارشی که انگار موظف است آن را به سمع و نظر خواننده برساند؛
حالا چقدر از این گزارش باید ییان شود؟
چگونه بیان شود؟
چرا بیان شود؟
و می خواهیم به خواننده چه چیزی را منتقل کنیم؟
اصلا مدنظر گرفته نشده است و این باعث شده که آسیب جدی به ذهن مخاطب وارد می شود.
شاید بزرگترین منفعت این گزارش ها این باشد که مردم در جریان دسیسه های دشمن قرار می گیرند و قدر و منزلت کشور و سربازانش را بیشتر می دانند . اما حتی نویسنده خودش را موظف نمی داند که چرایی این همه دشمنی با ایران اسلامی و استفاده از خود مردم ایران برای زمین زدن انقلاب را درست تبیین کند.
و اما بیان مسائل جنسی در کتاب……..
کسی با صحبت در مورد مسائل جنسی آن هم در چهارچوب خودش بحثی ندارد.
بحث سر این است که در این رمان مرتبا صحنه های خیلی بد جنسی را توضیح می دهد؛
زمانی که به لحظات حساسش می رسد چند تا نقطه می گذارد و می گوید ببخشید بیشتر نمی توانم بگویم.
و
ذهن جوان و نوجوان ادامه مطلب را به بدترین وجه ممکن می سازد …
یکی از مشکلات این رمان همین است.
اما آیا بیان ریز جزییات درست است؟
قطعا خداوند در قرآن این گونه داستان نمی گوید و پرده‌ی حیا را نمی درد.
دوستانی که استناد به قرآن کرده‌اند امشب نگاهی به داستان یوسف بیندازند و ببینند که هیچ توصیف تحریک آمیزی نیست و یوسف پیامبر چگونه برخورد کرده است و خداوند چگونه بیان می کند.
بیان مفاسد با این وضوح ضرورتی که ندارد هیچ، بلکه ذهن مخاطبین را به تصویر سازی می اندازد و ضررش بیشتر از منفعتش است.
این‌که دشمن برای جوانان و امنیت سیاسی و اقتصادی و فرهنگی ما برنامه دارد اصلا غریب نیست و موسسه کیهان در کتاب های نیمه پنهان به خوبی این ها را به تصویر کشیده است،
از جمله کتاب‌های:
طریقت تزویر
سایه شوم
مسلخ عشق
فریب
و….
و هنوز هم فکر می کنم نویسنده می توانست با قدرت و قوت ذهن و این صحنه ها را بهتر بیان کند، هر چند که آگاهی جمعی در برداشته باشد.
