دون جووانی
دون جووانی : قانون مهم را فراموش نکنیم، زن های پاکدامن برای مردان پاکند.
دون جووانی ، نویسنده: مهتابی ۷۵
چند نکته:
اگر یک ظرف تمیزی داشته باشی و آن را کسی از شما امانت بگیرد و یا برعکس از کسی ظرف تمیزی را امانت بگیری،
انصاف این است که موقع برگرداندن، همان گونه تمیز و پاکیزه تحویل داده شود.
اگر با کسی با مهربانی و ادب برخورد می کنی، عدالت این است که طرف مقابلت هم با تو مهربان و مودب باشد.
اگر به کسی… اگر به کسی… و این اگرهای بسیار را دیگر ادامه نمی دهم.
چون هر عقل سالمی این حرفها را قبول دارد و تأیید می کند.
انسان باید بالاخانه ی مبارکش خش داشته باشد تا این حرف های ساده و بدیهی را قبول نکند.
حرف حساب:
و حالا حرف من این است که:
دختری که پاک و باخداست آیا باید همسر مردی شود که تا اوج جوانی اش به تمام گناهان آلوده شده است ؟
یعنی نبوده که دختری را ببیند و دوری کند و برعکس پسری خوب و پاک نبوده که… ؟!
نمی دانم چه اصراری است در این رمان های ۹۸ ای ها که خلاف این را بگوید.
دون جووان: یعنی مردی که هوس باز است و هوسی را نبوده که تجربه نکرده باشد برخورداری از تمام روابط با تمام دخترانی که…
و حال این دون جووان که پسر شهید است با دختری که دور از هر گناهی است سر زندگی می رود و دختر هم با عشق و آگاهی تمام دل به این زندگی می دهد.
در حالی که خدای عادل می گوید: زن های پاکدامن برای مردان پاکند.
و زن های آلوده دامن با مردان آلوده و این عین عدالت است.
در بین تمام مشاوره هایی که تا به حال داشته ام، نا بسامانی رفتاری و فکری و فرهنگی و تربیتی بسیار بوده که دو زوج درگیر آن بوده اند اما ندیده ام که ظرف ناپاک و ظرف پاک با هم…
منظورم ظرفیت روحی و روانی است که جسم را از مرداب بیرون می کشد.
به هر حال «خالکوبی»، «می گل»، «آسمان دیشب، آسمان امشب»، «دردم»، «دون جووانی» و … رمان هایی است که علاوه بر آنکه به شدت این امر را پشت و رو نشان می دهد.
هر چقدر هم که دستشان رسیده دین و خدا را زیر سؤال برده اند که این مقوله ی دیگری است.
