بازی های عسلی و عسل های بدلی
بازی های عسلی و عسل های بدلی: یک بازی خوشمزه، عجییییب شیرین می کند زندگی را
بازی های عسلی و عسل های بدلی
نویسنده: محسن عباسی ولدی
انتشارات آیین فطرت
بریده کتاب:
بچه ها وقتی توجه والدین به بازی خودشان را میبینند، احساس مهم بودن می کنند. آنها در این موقعیت، احساس می کنند شخصیت و جایگاهشان در نزد پدر و مادر، به قدری بالاست که به بازی آنها توجّه می کنند. برای همین است که دقّت و توجّهشان به بازی در مقابل نگاه والدین، بیشتر میشود. تماشای بازی بچه ها، اگر با طرفداری پدر و مادر از طرفین باشد، هیجان بازی را دوچندان می کند.
بریده کتاب(۲):
یکی از اصلی ترین ویژگی های بازی مورد نیاز کودک، فعّال بودن آن است. کودکان، به صورت طبیعی، +داری انرژی های نهفته فراوانی هستند. از آن جایی که ما از سن کودکی عبور کردهایم، نمیتوانیم این اندازه از انرژی را درک کنیم. از همین رو، جنب و جوش کودکان از نگاه والدین، یکی از معضلات آنها به شمار می آید.
برخی از والدین، به قدری به این فعالیت و تلاش، بدبین هستند که فرزندشان را بیمار حساب کرده، به او اتّهام بیش فعالی می زنند!
بریده کتاب(۳):
کودک، به چشیدن طعم پیروزی و شکست، به معنای واقعی رقابتی آن هم نیاز دارد.
بچه هایی که تنها به بازی های فردی یا مشارکتی می پردازند، با مفهوم شکست، آشنایی پیدا نمی کنند. به همین دلیل هم در مواردی که مجبور هستند وارد رقابت شوند، دچار مشکلات جدی می شوند. اصلی ترین مشکل این بچه ها، نداشتن ظرفیت شکست است.
بریده کتاب(۴):
بازی کردن با بچه های دیگر در محیط بیرون از خانه، به اجتماعی شدن بچه های ما کمک می کند. برخی از والدین، به بهانه اجتماعی شدن کودک، او را به مهد کودک می فرستند. این که مهد کودک خوب است یا بد، خود بحث مفصلی است؛ اما برای اجتماعی کردن، نیازی به مهد کودک نیست. تامین شرایط بازی با بچه های، برای اجتماعی شدن کودکان، کافی است.
بریده کتاب(۵):
ای کاش هیچ پدر و مادری، فریب آرامش ظاهری بچه ها را نمی خورد. شیطنت و بازیگوشی، راز آرامش بچه هاست. بچه هایی که اهل شیطنتاند، دل آرامی دارند. بازیگوشی و فعالیت، زمینه آرام شدن در دوران نوجوانی و جوانی را فراهم میکند. امام کاظم(علیه السلام) فرمود:
بازیگوشی[و شیطنت] بچه در دوران خردسالی، پسندیده است، برای این که در بزرگ سالی بردبار شود.
ایشان در ادامه فرمود:
شایسته نیست که کودک، حالتی جز این داشته باشد.
جمله پایانی این روایت، یک هشدار جدی به والدینی است که از شیطنت نداشتن کودکان خود، ابراز رضایت میکنند.
بریده کتاب(۶):
این قاعده را هیچ گاه فراموش نکنیم: {پاسخگویی به نیاز های انسان، یکی از اصلی ترین راههای ابراز محبت به اوست}.
والدینی که به این قانون اعتقاد دارند، باید بدانند که بازی، یکی از نیاز های حقیقی فرزندان ماست. این نیاز، مانند آزادی، یک نیاز حقیقی بوده، زیاده طلبی به شمار نمی آید.
بریده کتاب(۷):
از سوی دیگر، بازی ها هر اندازه طبیعی باشند، برای کودکان، جذاب ترند.
بچه ها، خاک و گل را بر خمیر بازی ترجیح می دهند. آنها دوست دارند به جای این که با آجرهای پلاستیکی خانه درست کنند، با خاکی که خودشان گل کرده اند، خانه بسازند. کودکان، از بازی کردن در کنار یک نهر آب، خیلی بیشتر از بازی در تشت آب، لذت می برند. ما بازی با اسباب بازی را به طور کلی نفی نمی کنیم؛ اما بدون تردید این ها جای بازی های طبیعی را نمی گیرند.