آغازی برای پرواز
کتاب آغازی برای پرواز : شیوه های دعوت به نماز در فرزندان
کتاب آغازی برای پرواز
نویسنده: سیدعلیرضا تراشیون
انتشارات نشر معارف
معرفی:
- دین مبین اسلام، نه تنها به افراد دستور می دهد که نماز را اقامه کنند، بلکه به آنها سفارش می کند که خانواده و فرزندان خود را نیز نماز خوان تربیت کنند. در این باره خداوند متعال، پیامبر خود را مورد خطاب قرار می دهد و می فرماید : «وامر اهلک بالصلاه و اصطبر علیها» ، یعنی خانواده خود را به نماز فرمان بده و بر انجام آن شکیبا باش.
حضرت ابراهیم جهت انجام این دستور مهم، از خداوند مدد می طلبد و در راستای تحقق فرزندانش به این تربیت الهی در دعاهایش می فرماید:
« پروردگارا، مرا برپا کننده نماز قرار ده، و از فرزندانم (نیز چنین فرما)، پروردگارا دعای مرا بپذیر!»
- نگرانی والدین و مربیان نسبت به اینکه چگونه و از چه روشی می توانند فرزندان یا دانش آموزانشان را اهل نماز کنند تا نسبت به نماز سهل انگار نشوند، نگرانی به جا و شایسته ای است؛
زیرا درصدد تحقق هدف خلقت برآمده اند!
- این نوشتار برآن است که راهکارهایی جهت تربیت عبادی و ترغیب فرزندان به عبادت با تأکید بر فریضه مهم «نماز» ارائه دهد؛ امید است خانواده های محترم با اجرای این راهکارها، فرزندان عزیزشان متخلق به انجام این فریضه الهی گردند.
بریده کتاب:
لذا شایسته است والدین و مربیان عزیز که در صدد علاقمند کردن فرزندان و دانش آموزان به نماز هستند، مفاهیم نماز را به زبان کودکانه و آرام آرام به آن ها بیاموزند تا در هنگام نماز گمان نکنند که بی هدف به سمت دیوار ایستاده اند و الفاظی را تکرار می کنند؛ بلکه بدانند در هنگام گفتن تکبیره الاحرام یا خواندن سوره حمد و بقیه اذکار نماز و حتی مستحبات چه سخنی را با خدا نجوا می کنند و از حضرتش چه درخواست دارند. بدون شک وقتی انسان مفهوم نماز را بفهمد و درک کند، انگیزه اش برای اقامه نماز نیز افزایش می یابد. بنابراین، آشنایی با مفاهیم نماز یک راهکار بسیار مهم در راستای تشویق فرزندان و ایجاد انگیزه جهت اقامه آن به شمار می آید.
بریده کتاب(۲):
«مقبولیت» و «محبوبیت» دو رکن اساسی در تربیت، اطاعت پذیری و حتی الگوپذیری متربی به شمار می آیند. والدینی که قصد دارند فرزند خود را نسبت به یک مفهومی علاقه مند کنند یا جهت انجام رفتاری در او انگیزه ایجاد کنند؛ باید در او نفوذ عاطفی داشته باشند و نفوذ عاطفی نیز نتیجه مقبولیت و محبوبیت است. معمولاً والدین و مربیانی که رفتارهای ناخوشایند از خود بروز می دهند، خلق و خوی تندی دارند، کلامشان تند و همراه با تهدید و برخی اوقات تمسخر نیز هست؛ به شدت مقبولیت و محبوبیت و در نتیجه نفوذ عاطفی خود را از دست می دهند لذا نمی توانند فرزند یا متربی خود را نسبت به نماز ترغیب و تشویق نمایند.