دنیا از ۳۰۰ سال پیش دید؛ دینی که بیشتر از همه داره رشد میکنه، دین اسلامه؛
اومدن یه برنامه ای ریختن؛
برای انحراف مذهب تسنن، وهابیت رو ساختن
و برای انحراف مذهب تشیع، بهائیت رو.
دیدن وهابیت توی سنی ها خیلی خوب جواب داد، طرفداراش زیاد شدن، مخصوصا متعصب هاشون یا جوان های بی اطلاع و بدون مطالعه شون خیلی اهل وهابیت شدن، چرا؟
۱-چون منابع وهابیت و تسنن یکی بود
۲-چون وهابی ها روحیه جهاد و مبارزه داشتن(این نبودِ روحیه ی جهادی، کسری اهل تسنن است)
۳-چون وهابی ها ازنظر مالی خیلی حمایت میکردن کسی را که وهابی میشد
اما دیدن بهائیت توی شیعه ها نگرفت... یعنی شیعه هایی هم که جذب بهائیت میشدن، شیعه های متوسط و احیانا بی بندوبار بودن، نخبه ها و متدینین شیعه، جذب بهائیت نشدن. انقدر طرفداران بهائی ها تو ایران کم شدن که کم کم بهائیت منفور شد، حتی مسئولشون از ایران خارج شد و امروز مرکز اصلیش توی تل آویو اسرائیل هست. و البته علمای شیعه خیلی روشنگری کردند!
پس گفتن باید برای مذهبی های شیعه، فکر دیگه ای بکنیم!
چه فکری؟
- یه تفکری ایجاد کردن که تابحال در تاریخ شیعه سابقه نداشته!
یه مدلی از تشیع رو ساختن که منابعش همین منابع ماست، یعنی قرآن و روایات؛
این مدل اهلبیت رو قبول داره و خودشو پیرو اهل بیت میدونه، اما برداشتش از قرآن و سنت، با برداشت تمام علما و فقهای شیعه فرق میکنه!
و جالب اینه که این مدل جدید از تشیع، فقط خودشونو قبول دارن و هیچ کدوم از علما و فقها رو تو کل تاریخ شیعه قبول ندارن بلکه اونها رو مسخره میکنن و بهشون ناسزا میگن! سند: عمامه های انگلیسی
این مثلا شیعه ها چند تا ویژگی دیگه هم دارن:
-دشمن اصلی این بظاهر شیعهه ا، آمریکا و اسرائیل نیست!
(یعنی دقیقا برخلاف آیه قرآن که خطاب به مسلمان ها می فرماید: دشمن-ترینِ دشمنان شما یهودیان هستند)
-این گروه از شیعه های جدید، خیلی اصرار دارن که حتما باید به مقدسات و خلفای اهل سنت، لعن و فحش و ناسزایِ عمومی گفته بشه!
-این شیعه-های ساختگی، مدل های عزاداری خشن و گاها حقارت-آمیزی دارن!
خیلی جالبه نه؟
یعنی همون قدر که سنی های واقعی دارن تلاش میکنن که به دنیا بفهمونن وهابی هایِ آدم کش و وحشی، سنی نیستن؛
ما به عنوان شیعه های واقعی، در سال های آینده باید تلاش کنیم که به دنیا بفهمونیم این آدم هایی که با تیغ سر بچه شیرخوار رو میبرّن، روی زغال داغ راه میرن، برای اباعبدلله عزای «سم اسب» میگیرند، به همسر پیامبر لقب زناکار میدن و به خلفای اهل سنت فحش های رکیک و ناموسی میدن، شیعه نیستن!
حالا میدونین نکته جالبترش چیه؟
اینکه وهابی ها و این شیعه های ساختگی، هر دو ازطرف خود انگلیس وآمریکا حمایت میشن، اونم حمایت های گسترده مالی و تبلیغاتی!
حالا ما میایم ازین عزیزان میپرسیم:
چرا لعن عمومی و فحش و ناسزا به مقدسات اهل سنت میدین؟
میگن: چون برائت، از واجبات دینه
ما میگیم:برائت از واجبات دینه، قبول! اما اظهار برائت چی؟ اونم از واجباته؟
اصلا برائت یعنی چی؟
یعنی دشمنی با دشمنانِ خدا، اینکه شما با کسانیکه دشمن خدا هستند، دشمن باشی. آمریکا و انگلیس دشمن خدا هستند یا نه؟ اونا مسلمونا رو در هر جایی که گیرشون بیاد میکشن یا نه؟ چرا اون ها رو ترد نمیکنید؟
اما یه سوال:
آیا اظهار برائت هم واجبه؟ یعنی درهرحال و هرجایی باید این دشمنی رو نشون بدیم؟ تو هر شرایطی؟!
همه علما و فقهای شیعه تا به امروز در یک امر، اتفاق نظر دارن:
جایی که «دماء مسلمین» وسط باشه، اظهار برائت واجب که نیست هیچ، بلکه حرامه!
یعنی چی؟
یعنی وقتی شما با آشکار کردن این دشمنی باعث میشی که خون مسلمان بی گناهی ریخته بشه، نباید این برائت رو آشکار کنی.
مثال بزنم:
وقتی من میام به خلفای اهل سنت فحش میدم، لعن عمومی میگم و قطعا به گوش اهل سنت هم میرسه، این کار چه نتیجه ای داره؟
۱-باعث میشه وهابی ها از این فرصت استفاده کنند و به نام اهل سنت به مقدسات ما، به اهلبیت ما فحش بدن و لعن بگن
۲- باعث میشه کینه شیعیان در قلب اهل سنت جوانه بزنه و کم کم رشد کنه تا جایی که ممکنه شیعه ای بی گناه کشته بشه بدلیل همین کینه ها! همون طور که تاحالا هم شده! سند:عمامه های انگلیسی
بعد به نظرتون اینکه ما خودمون با دست خودمون کاری کنیم که بین ماها اختلاف بیفته در حالی که غربی ها و بین خودشون ائتلاف درست میکنند و تمام دنیا رو دارن میگیرن! بعد ما هم دیگه رو لعن کنیم، این کار پیش خدا، اجر داره؟ ثوابه؟
حالا چند تا سوال:
مگه ما شیعه اهل بیت نیستیم؟ مگه مدل رفتار ما نباید مدل رفتار امامانمون باشه؟ برید بگردید تو زندگی اهل بیت، فقط یک مورد پیدا کنید که یکی از اهل بیت در منزلش مجلسی گرفته باشه و علنا خلفا رو لعن کرده باشه؟ یا به یارانشون توصیه کرده باشن که تو جمع هاشون علنا خلفا رو به اسمو رسم لعن کنن؟ هرچی بگردید حتی یک مورد هم پیدا نمیکنید!
بلکه هرچی پیدا میکنیم برعکسِ این ماجراست. یعنی به وفور روایت و داستان از زندگی اهل بیت داریم که به ما سفارش کردن که با اهل سنت مهربان باشیم، پشت سرشون نماز بخونیم، به عیادت مریضاشون بریم، به تشییع جنازه-هاشون بریم، حتی روایت داریم که امام صادق میفرمایند تومحله ای که به هم اهل سنت هست و هم اهل تشیع، شیعه ما باید طوری رفتار کنه که توی اون محل از هرکس پرسیدن امینِ این محل کیه؟
باعث میشه بیشتر از ما بدشون بیاد و اصلا سمت ما نیان؟ یعنی ما با فحش و لعن عمومی به مقدسات کسی، باعث زیاد شدن دوستانمون میشیم یا زیاد شدن دشمنانمون؟
سوال بعدی:
تو دنیایی که دشمنان قسم خورده اسلام، آمریکا و انگلیس و اسرائیل دارن تمام تلاششون رو میکنن که اسلام ازبین بره و مسلمون ها نابود بشن، سنی و شیعه هم براش فرقی نداره، ازاصل اسلام متنفرند، وقتی ما دشمنانی به این سفت و سختی داریم، اینکه بیاین بین خودمون تفرقه بندازیم و یه کاری بکنیم که چند صد میلیون سنی علیه صد میلیون شیعه، موضِع بگیرند چه فایده ای داره؟ اینکه یه کاری بکنیم که مسلمون-ها بجای مبارزه با دشمن آمریکایی و اسرائیلی با برادر مسلمانشون مبارزه کنن چه فایده ای داره؟ اینکه خود زنیه! اصلا برخلاف عقله!
اگر سب و لعن عمومی خلفا کار درستی بود حداقل یک روایت معتبر باید به دست ما میرسید که شیعیان رو به این کار سفارش کنه، ولی نیست! حتی یه روایت هم نیست! پس عده ای به چه اجازه ای؟ به پیروی از چه کسی این کارو میکنن؟ جواب خون هایی رو که ریخته شده به دلیل گرفتن همین عمرکشون ها، کی میخواد بده؟ جواب لعن ها و فحش هایی که به امامان ما داده میشه رو چه کسی میخواد بده؟
و در آخر،
اگر دنیا بخواد «شیعه» رو؛
با این مدل و این تفکر بشناسه،
چه جوری میخوایم به مردم دنیا بفهمونیم که ما مسلمون ها آدم بد دهن و سطح پایین و خشونت طلبی نیستیم؟
عکس ها و فیلم هایی که از عمرکشون و قمه زنی بعنوان «شیعیان» تو اینترنت وجود داره، آیا تصویر قشنگی از شیعیان واقعی ارائه میده؟
یک شیعه متفکر و متمدن اینجوری رفتار میکنه؟
اهل بیت ازین مدل کارها راضی نیستن..
و خدا هم راضی نیست
به نظرتون ما باید با هم متحد باشیم برای پیشرفت اسلام یا همینطور پر از تنش و اختلاف! کشوهای اسلامی صحنه ی تظاهرات و بکش بکش شده و اروپا و آمریکا دارند لبخند میزنند و به ما و کشته هامون میخندند!
این جریان در حال حاضر دارای تعاد زیادی حسینیه و حوزه ی علمیه، سایت و شبکه ی ماهواره ای است.
این چند شبکه نمونه هایی از 16 شبکه ی ماهواره ای این جریان است: امام حسین، بقیع، الزهرا، فدک و...