هم سفران

 

 

کتاب هم سفران: داستان این زندگی هم خواندنی ست و هم بشدت آموختنی… از دستش ندهید

 

کتاب همسفران
نویسنده: محمدرضا بایرامی
انتشارات نیستان

معرفی:

بعضی ها حوصله ی رمان عاشقانه ندارند اما رمانی که فوق العاده جذاب باشد و چند ساعتی آنها را زمین گیر خودش کند، دوست دارند.
زمین گیر دنیا نباشی
این از آن رمان هاست…

بریده کتاب:

کنار حوض نسشت فکر کرد بهتر است آبی به صورت بزند تا خوابش بپرد به یک باره متوجه چیزی شد.
دست‌ ها روی هوا خشکید. نگاهش چرخید  طرف در طویله.
با نا باوری رد سرخی را دید  که از زیر در طویله تا وسط حیاط به سیاهی  کشیده شده بود.
خیز برداشت طرف طویله  کلید را از جیب پالتویش  پیداکرد.
کلید را در قفل چرخاند پایش در جوی خون فرو رفته بود در را باز کرد دهانش باز ماند؛ نه حتما اشتباه دیده بود. همه جا پر از لاشه گوسفندانی بود که به طور وحشتناکی کشته شده بودند…

بریده کتاب(۲):

مرد نشست؛ پونه را به بینی اش نزدیک کرد و گفت زندگی همین است دوندگی و زحمت، تمامی هم ندارد نباید هم داشته باشد. بدون این‌ها زندگی بی معنا است. گاهی فکر می‌کنم آن هایی که زحمت می‌ کشند هرچند اذیت می‌ شوند اما راحت‌ تر از آن‌ هایی زندگی می‌ کنند که زحمت نمی کشند، به شرطی که درست نگاه کنند.

 

اشک های سورن

 

 

کتاب اشک های سورن: لحظه هایی از واقعیت در قالب رمانی متفاوت

کتاب اشک های سورن
نویسنده: نصرت الله محمودزاده
انتشارات قدیانی

بریده کتاب:

سلام صبورم
همچنان قرارمان این است که بی مقدمه بروم سر اصل مطلب.
هنوز هم شرط نامه نوشتنم این است که وقتی نامه ام را خواندی، هم جوابم را بدهی، هم نامه را به خودم برگردانی.
مرور نامه های توی سنگر، بی تو و بچه ها به سر بردن را کمی آسان می ‌کند….

بریده کتاب(۲):

این قله های پر از برف بدون جنگ چقدر زیبا هستند.
از میان قله ها، آن یکی که یک سر و گردن از بقیه بلندتر است، ابهت خود را به رخ همه می‌ کشد، نمی‌ دانم چرا از ابهتش خوشم می ‌آید..
اسمش سورن است، تو این آتش و دود و جنگ دارد از همه حیثیت طبیعت دفاع می ‌کند.
سورن تاحالا چندبار بین ما و عراقی ها رد و بدل شده، اما الان بچه های ما آن بالا مستقر هستند…
حاج حبیب با این سن و سال و بدن نحیف استخوانی، یکبار خودش را به نوک قله رسانده است.
می ‌گوید: «سورن یعنی بهشت».. می‌ گوید «پات که به نوک قله برسه دلت نمی خواد برگردی»

راه و رسم دانشجویی

 

 

کتاب راه و رسم دانشجویی: داستان پردازی ساده از عالم دانشجویی

 

کتاب راه و رسم دانشجویی
نویسنده: محمدرضا نجفی, زهرا صادق نیا
انتشارات شهید کاظمی

بریده کتاب:

اولین دوستم در دانشگاه، احمد بود.
در اولین روز ثبت نام پدر و مادرش تمام کارهای ثبت نامش را انجام دادند و او را تا دم در کلاس همراهی کردند و روی صندلی نشاندند.
احمد از همان هفته اول فقط به فکر شاگرد اولی بود و هر روز صبح تا شب در سالن مطالعه درس می‌ خواند.
سر کلاس صدای اساتید را ضبط می کرد و بعد هم واو به و او پیاده می کرد، حتی در سلف هم هدفون در گوشش بود و درس ها را مرور می‌ کرد.

احمد عادت کرده بود تا سه فلاسک چای تمام نمی‌ کرد نمی توانست درس بخواند‌.
بعدها برای اینکه بتواند شب های امتحان بیشتر بیدار بماند، قرص ریتالین گیر آورده بود و مصرف می کرد، اما متاسفانه به آنها عادت کرد و نتوانست آنها را ترک کند.
سرانجام بعد از دو سال افراط در مطالعه و توجه نکردن به جنبه های دیگر زندگی اش، مبتلا به میگرن شدید شد و افسردگی گرفت…

بریده کتاب(۲):

همه خانم سعیدی را با ویژگی های متمایزش می شناختند.
پوشش او از روز اول تا آخرین روز تحصیل در دانشگاه تغییر نکرد، برخلاف اغلب دختران کلاس.
ویژگی دیگر هم آزاد اندیشی و منطق و دقت او بود‌. در یکی از کرسی های آزاد اندیشی که با موضوع حجاب برگزار شده بود، خیلی منطقی و دقیق از اعتقاداتش دفاع کرد.
او‌ می‌ گفت: «اگر زمانی را که برخی از دانشجویان دختر صرف آرایش کردن می‌ کنند، به آموختن مهارت های زندگی می‌ پرداختند، آمار طلاق در کشور ما بسیار پایین تر از الان می‌ شد.»
جالب ترین حرف او در مناظره، معادله ای بود که این طور مطرح کرد:
«با افزایش رقابت دختران بر سر به نمایش گذاشتن زیبایی های ظاهرشان در جامعه، تنوع طلبی در میان مردان افزایش می‌ یابد.»

او دخترانی را که خود را آرایش کرده بودند مورد خطاب قرار داد و گفت:
«اولاً مطمئن باشید اکثر مردان، زیبایی را تنها ملاک برای انتخاب همسر نمی ‌دانند؛ ثانیاً اگر مردی عقل از سرش پریده باشد و تنها ملاکش برای انتخاب همسر آینده خود، زیبایی باشد و با دیدن شما دل ببندد، بعید نیست پس از ازدواج با شما، دختر دیگری را که بیشتر خود را بزک کرده ببیند و قید همسرش را بزند.
پس طبق این معادله در هر صورت این دختران هستند که ضرر می ‌کنند.»

بریده کتاب(۳):

مصطفی را قبل از ورود به دانشگاه می ‌شناختم، مسئول کتابخانه مدرسه مان بود.
در دروان دانشجویی هم همیشه کیفش پر از کتاب بود.
به اخبار و رویدادهای شبکه های اجتماعی چندان اعتنا نمی‌ کرد و بیشتر با کتاب مانوس بود.
سطح آگاهی اش چنان بالا بود که دیگران هر سوالی داشتند از او می ‌پرسیدند.
هرگاه در دانشگاه مسابقه کتابخوانی برگزار می ‌شد، هرکس می ‌فهمید مصطفی هم جزو شرکت کنندگان است، دیگر روی هدیه نفر اول حساب باز نمی‌ کرد.
کارشناسی ارشدش را در یکی از بهترین دانشگاه های کشور گرفت و در ابتدای مقطع دکتری وارد یک پژوهشکده شد.

آنقدر با انگیزه بود که تابستان گذشته موفق شد قطعه ای را که سال های سال بود از کشورهای دیگر وارد می‌ کردیم اختراع کند و جایزه جوان خوارزمی را هم بگیرد.
یکبار از او پرسیدم:
«بنظرت برای افزایش پشتکار و اراده ام چه کنم؟»
مصطفی جواب داد:
«سحرخیز باش تا کامروا شوی! و گفت یکی از کارهایی که در زمینه افزایش اراده خیلی به من کمک کرد، بیدار ماندن در بین الطلوعین بود!
گفت آنقدر روی خودم کار کردم تا عادت کنم بعد از نماز جماعت صبح دیگر نخوابم و مطالعه کنم…»

سرود کریسمس

 

کتاب سرود کریسمس: هم انیمیشن آن دیدنی ست هم کتابش خواندنی… بشدت توصیه می شود

کتاب سرود کریسمس
نویسنده: چارلز دیکنز
مترجم: محسن سلیمانی
انتشارات بنگاه ترجمه و نشر کتاب پارسه

بریده کتاب:

اسکروج در آسمان انبوهی از ارواح را دید که این طرف و آن طرف سرگردانند و گریه می‌ کنند و می‌ روند.
هر کدام از آنها زنجیری به دست و پا داشتند، همگی گریه می کردند چون خیلی دلشان می‌ خواست به مردان و زنان آشنا‌یشان کمک کنند اما نمی‌ توانستند.

بریده کتاب(۲):

دو‌ مرد وارد دفتر اسکروج شدند، یکی از آن ها گفت: «ما همیشه در این فصل شاد سال (کریسمس) سعی می کنیم کاری برای فقرا بکنیم، آخر در این موقع از سال خیلی به آن ها سخت می گذرد. هزاران نفر دارند از سرما یخ می زنند، غذا برای خوردن ندارند و خیلی ها خانه و‌ کاشانه ندارند. ما داریم پول جمع می کنیم تا برای نیازمندها کمی خوراکی بخریم.
شما چقدر پول می دهید آقای اسکروج؟»
اسکروج گفت: «هیچی! من موقع کریسمس حتی خودم را هم شاد نمی ‌کنم!»

بریده کتاب(۳):

روح مارلی (تنها دوست اسکروج) گفت: «هر کسی باید در زمان زنده بودنش با آشنایان خود رفت و آمد کند و در غم و شادی های آن ها شریک باشد. اما اگر کسی در زندگی این کارها را نکرده باشد، پس از مرگ روحش باید شاهد غم ها و شادی هایی باشد که دیگر نمی تواند در آنها شریک باشد.»
اسکروج در حالی که از ترس می ‌لرزید گفت: «اما چرا، چرا تو را زنجیر کرده اند؟»
روح گفت: «این ها زنجیرهایی است که وقتی زنده بودم با دست خودم درست کرده ام.
می خواهی بدانی اندازه زنجیرهای تو چقدر است؟
شب کریسمس هفت سال پیش (که من مردم) زنجیرهای تو هم وزن و هم اندازه زنجیر من بود، اما از آن موقع تاحالا، زنجیرهای تو سنگین تر و بلندتر شده است.»

 

آنک آن یتیم نظر کرده

 

 

رمان آنک آن یتیم نظر کرده: رمانی جذاب بر اساس زندگی پیامبر اسلام با لحنی شاعرانه

 

رمان آنک آن یتیم نظر کرده
نویسنده: محمدرضا سرشار
انتشارات سوره مهر

بریده کتاب:

مرا امان می دهی ای پدر، تا سخن خویش را به پایان برم، و آنگاه، آنچه که می خواهی با من کنی؟

• امان می دهم.
• آری ای پدر؛ من چندی است که اسلام آورده ام.
• از این که آگاهی یافته بودم. اینک مرا باز گوی که چه شد که بی رخصت من چنین کردی؟
• پیشتر تا امین این کیشِ نو را آورد، رؤیایی بس شگفت دیدم.
• رؤیا؟ کدام رؤیا؟! از چه رو مرا از آن آگاه نساختی؟
• شبی در خواب دیدم که مکه را، سر به سر، تاریکی فرا گرفته بود…

بریده کتاب(۲):

کلام محمد نه آیا شعر است؛ آن سان که برخی می گویند؟

• شما نیک آگاهید که در میانتان، کسی چون من، با شعر آشنا نیست. من، جمله گونه های قصیده و رَجَز و شعرهای منسوب به جنیّان را حتی، نیک می شناسم. با این رو، به خدایان سوگند که گفتار او به هیچ یک از سروده ها ماننده نیست. سخت شیرین است. گرداگرد آن گویی با هاله ای جادویی پوشیده است. فراز و فرود سخنش پربار است. بر هر چیز برتری می جوید و هیچ سخن بر آن فزونی نمی گیرد…

بریده کتاب(۳):

• روز خوش، ای امین!
  محمد به رو به رو نگریست: عمار بود، که اکنون به انتهای کاروان ابوحذیفه آمده بود تا پس نگاهدار آن باشد.
• روز بر تو نیز خوش باد، ای برادر!
  با شنیدن این سخن، خونی گرم بر چهره عمار دوید. چندان که این سرخی، از پس پوست سبزه سیمای جوانش، آشکارا به چشم آمد.
  جوانی آزاد با آن مایه بزرگی، از والا تبارترین تیره قریش و نواده شریف ترین ایشان، هم، سالار بزرگ ترین کاروان مکه، او را برادر نامیده بود…

شهنواز

 

 

 

کتاب شهنواز : ماجرای درگیری بین یک دوراهی عجیب… کدام ماندگار است؟؟؟

کتاب شهنواز

نویسنده: رضا رسولی
انتشارات کتابستان معرفت

بریده کتاب:

یادم هست پارسال یکی از اساتیدمان، استاد جامعه ‌شناسی درمان، گزارشی از انعکاس بلوچ و بلوچستان تو رسانه ‌های کشور داد که اشکمان درآمد؛ یعنی هم من، هم همۀ بچه ‌های بومی کلاس گریه‌ مان گرفت؛ گریه ی واقعی.
توی گزارش آمده بود تصویری که مردم از بلوچ ‌ها و بلوچستان دارند این است که اکثرا یا دزدند یا قاچاقچی یا قاتل و جانی. درست است که ما استان مرزی هستیم و هزارجور مشکل داریم، اما بلوچستان کم از فرهنگ و هنر ندارد. من توی کتاب‌ های تاریخی خواندم که بلوچ ‌ها اصیل ‌ترین قوم آریایی هستند. کلی هنر و سابقه هنری دارند…

بریده کتاب(۲):

حالت عجیبی بود. انگار صدای قلب خودش را می ‌شنید. حس می ‌کرد از تونل زمان درحال ورود به یک مکان و زمان ناشناخته است. هر قدمی که برمی ‌داشت، اضطراب و دلواپسی ‌اش بیشتر می‌ شد. تنها شانس شهنواز این بود که میان این عرق ریختن، میان این همه بهت و حیرت، شیخ به او نگاه نمی ‌کرد. پایش بی ‌حس شده بود.
شیخ متوجه نمی ‌شد که شهنواز چه می ‌بیند و چه حالی دارد. فقط دعا می کرد که اتفاق بدی نیفتد.

سیاه صورت

 

 

کتاب سیاه صورت: داستان نفوذ داستانیست عجیب، مخصوصاً اگر پای زن در میان باشد!

 

کتاب سیاه صورت
نویسنده: نرجس شکوریان فرد
انتشارات عهد مانا

بریده کتاب سیاه صورت :پری سیما نیروی پشتیبانی داخلیه، یعنی روی هنرمندای داخلی داره حساب باز می کنه؛

و الا هنرمندایی که دو تابعیتی شدن یا ساکن، یه پرونده جدایی دارن توی کشورهای اروپایی و آمریکایی؛
روی بعضی از اونا سرمایه گذاری شده و نتیجه هم دادن!
چرا باید هنرمند ایرانی، طبق اندیشه و سبک فکری کشورهایی زندگی و کار کند، که همه آن کشورها، در تحریم ایران شریکند، در تحقیر مردم ایران هم پیمانند، در دشمنی با مردم ایران هم دستند، از بمب های شیمیایی تا فروش خون آلوده به ایدز، تا… دلش هم غصه دار بود که چه طور این به اصطلاح هنرمندها می توانند این خیانت ها را در حق مردمشان بکنند!

– گروه موسیقی زیرزمینی هم این جا، هم اون جا پرونده باز دارن؛ یعنی دیگه کل موسیقی و محتوا با اون ور هماهنگه، کلا بدون اجازه اون ور هیچ اجرایی این ور ندارن!
این هنرمندا بعداً می شن سلبریتی، سلبریتی طرفدار زیاد داره و پایه کارش روی جهالت مردم عامه!
اینا دو تا کار می کنن، یکی آن قدر فضا را پر از اندیشه های خودشون می کنن که مردم اصل مطلب رو متوجه نمی شن…
ص۱۱۲

 

بریده کتاب(۲):

زندگی در بعضی محله های تهران اصلاً مثل همه کشور نیست، نه ماشین هایش، نه رستوران هایش، نه پوشش زن و مردش… میان غوغای گرانی و حیرانی، مردم این محله تهران در پول غلت می زنند و برای خرج کردنش در مانده اند.
زندگی شان شیک است و چهره هایشان خالی!
خالی از هر چیزی که لذت داشته باشند؛ لذت هست، اما نیست!
می خواهندش و ادای داشتنش را هم در می آورند، اما اداست!
ص۹۹

 

بریده کتاب(۳):

حمید حال حرف زدن نداشت.
از صدای موسیقی که در گوشش می پیچید، از صدای قهقه هایی که نه از لذت بود، که از مستی زودگذر بود، از صدای هیچ چیز لذت نمی برد.
موبایلش را در خاموشی دل های مرده بیرون کشید و در صوت هایش گشت تا برای خودش و حافظ راهی باز کند؛ صدای آرام قرآن که بلند شد هر دو مات در خانه ای بودند که بازیگردانان صحنه های فیلم ها و صوت ها نه، گردانندگان لحظات عمر یک ملت اصیل در آن تشنه قدرت بودند و در خیال لذت های شهوانی خودشان اصالت این ملت را با بی غیرتی خودشان به دشمنی می فروختند که اولین بار خون آلوده به ایدز را وارد ایران کرد و حالا دریایی از ایرانی ها این خون فرانسوی را با زجر تحمل می کنند؛

کشوری که هشت میلیون ایرانی را کشت و بچه های این نسل خوشحالند که پرچم انگلیس را روی پیراهنشان داشته باشند؛ آلمانی که با بمب شیمیایی خفه کرد راه نفس هزاران جوان را و جان کندند تا شهید شدند و حالا هم مثل کفتار در تحریم ها همراه آمریکاست. سلبریتی ها و سیاسیون ما در خون تک تک ایرانی ها شریکند و حکم قاتل را دارند، اگر با حرف دشمن به ایران خیانت کنند!

از شریف تا لس آنجلس

 

از شریف تا لس آنجلس: خاطرات ۵۰۰ روز اسارت در آمریکا

از شریف تا لس آنجلس
نویسنده: دکتر سید مجتبی عطاردی
انتشارات سوره مهر

بریده کتاب:

دوش گرفتن در زندان هم مکافاتی بود. چهار دوش بود برای نود نفر. همان زمانی که برای غذا یا هواخوری بیرون بودی باید دوش می گرفتی؛ حداکثر شش دقیقه. آب داغ خوب بود اما همیشه از چهار دوش یکی دوتا مشکل داشتند و روبراه نبودند. دستشویی رفتن داخل سلول هم یکی دیگر از عذاب های الیم بود. البته بعد از یکی دو روز اول، مواقعی از دستشویی استفاده می کردم که هم سلولی ‌ام «دن» داخل سلول نبود. خود او هم چون متوجه معذب بودن من شده بود عمداً بیرون می ماند و وقتی او نیازی به دستشویی داشت من از سلول بیرون می رفتم.

بریده کتاب(۲):

در این مرحله از بازجویی حالم خیلی بد شد و هوای اتاق برایم بسیار سنگین و غیرقابل تحمل بود. گفتم نمی توانم نفس بکشم، پنجره را باز کنید، برادرم را خبر کنید تا مرا به بیمارستان ببرد، حالم خوب نیست. گفتند آقای عطاردی تو هنوز متوجه نشدی، تو بازداشتی، تو نمی توانی به جایی بروی ما تو را تحت الحفظ به بیمارستان می بریم.
خواستند به من دستبند بزنند که تازه متوجه شدم جریان کاملا جدی است و من بازداشت شده ام. برای چند لحظه از حال رفتم…

بریده کتاب(۳):

وقتی دولت ایران در جریان انتقالم از زندان لس آنجلس به زندان دوبلین از من حمایت کرد و بیش از دوهزار و پانصد استاد دانشگاه در حمایت از من بیانیه ای منتشر کردند و روزنامه ها و خبرگزاری ها شروع کردند به چاپ و انتشار مطالبی در مورد دستگیری ام، هرچند روحیه ام تقویت شد، لیکن شرایط برایم کمی سخت تر و پیچیده تر شد. به عبارت دیگر آمریکایی ها تصور کردند که ماهی بزرگی به تور انداخته اند که نباید به سادگی او را از دست بدهند.

چقدر حرف نمی زند

 

 

 

چقدر حرف نمی زند: مجموعه داستانی و خواندنی از مفاهیم مهم انقلابی

 

چقدر حرف نمی زند
نویسنده: هاجر هدایت
انتشارات سوره مهر

بریده کتاب:

پدر بزرگ بدو بدو با یک لنگه کفش آمد توی خانه، نزدیک بود بخورد زمین ولی به زور خودش را نگه داشت و ناگهان نعره زد: «بدبخت شدیم، بیچاره شدیم، روی دیوارمان شعار نوشتن.. الان می ‌آیند می ‌گیرندمان.. بدبخت شدیم!»
از وقتی بابام به جرم شرکت در تظاهرات دستگیر شده بود، پدربزرگ از این طور کارها هراس داشت.
من و پدربزرگ شروع کردیم به شست وشوی رنگ روی دیوار اما دیدیم هرچه بیشتر می ‌شوریم چرک ها و سیاهی های دور نوشته پاک تر می ‌شدند و شعار، بهتر دیده می ‌شد.
پدر بزرگ خیلی عصبانی شد، رفت داخل خانه و و وقتی از انباری بیرون آمد، یک کلنگ سیاه گرفته بود دستش، نگاهی به من‌ کرد و گفت: « پیداش کردم! راهی بهتر از این پیدا نمی شود»
باهم شروع کردیم به تراشیدن و‌ کندن رنگ از روی دیوار..
بعد از کلی کلنگ و تیشه زدن، بالاخره تمام شد، راحت شدیم.
کمی عقب رفتم و ‌نگاهی به دیوار انداختم، اصلاً نمی توانستم باور کنم!
از رنگ روی دیوار خبری نبود ولی شعار خیلی قشنگ کنده کاری شده بود!!

بریده کتاب(۲):

به خیالت قبرستان قم چگونه با خاک یکسان شد، ها؟
قبرستان به آن بزرگی!
همین شاهی که الآن امر به تعویض کلاه فرمودند، به یکی از نوکرانش دستور می ‌دهد که برو از یکی از قبرهای توی گورستان یک خشت بکن و بنداز دور و فردایش جاسوس بفرست بین مردم ببین چه می ‌گویند؟ (اصلاً خبردار می‌شوند یا نه.)
جاسوس خبر می ‌آورد که هیچکس خبردار نشد!
رضاخان شب دوم امر می ‌کند حالا برو همان قبر را به کل خراب کن،
و باز جاسوس خبر از بی‌ خبری مردم می ‌آورد.
این بار رضا خان فرمان به خرابی چند تا از قبرها می‌ دهد…
و آخر سر رضاخان می ‌گوید حالا که هیچ صدایی از مردم در نمی ‌آید برو کارگر و عمله ببر و‌ کل قبرستان را با خاک یکی کن!
این جوری شد که قبرستان به آن طول و عرض به کل نابود شد!

ستاره ها چیدنی نیستند

 

 

ستاره ها چیدنی نیستند: برگرفته از زندگی متفاوت یک دختر آمریکایی

ستاره ها چیدنی نیستند
نویسنده: محمدعلی حبیب اللهیان
انتشارات عطر عترت

بریده کتاب:

خانم دکتر از جا برخاست و جلوی صندلی سارا ایستاد و سر او را همچون مادری مهربان در آغوش گرفت. موهای سارا را بوسید و همین طور که او را نوازش می کرد، گفت: سارا جان! چی شد؟!
سارا که گریه امانش را بریده بود، هق هق کنان و بریده بریده گفت: فکر کنم خداوند مرا هم دوست داشته باشد. من امروز اینجا آمدم تا از حاج آقا بپرسم که چطور می توانم مسلمان شوم!!

بریده کتاب(۲):

وقتی که ماشا روسری آبی رنگی را از داخل کیفش خارج کرد و روی سرش انداخت، نه مجری و نه خانم دکتر، نمی دانستند چه باید بکنند. گویا امکان ادامه جلسه وجود نداشت! زمان زیادی طول کشید تا حضار یکی یکی و به آرامی از سالن خارج شوند.
تقریبا سالن خالی شده بود؛ ماشا مانده بود و همراه همیشگی او یعنی سارا….